آشنايي با فلسفه ذهن

فلسفه‌ي ذهن به عنوان بخشي از فلسفه‌ي تحليلي، به ذهن، حالات ذهني و رابطه‌ي آن با بدن فيزيكي ما و نيز ساير مسايل مهم مربوط به آن همچون «آگاهي»، «خودآگاهي»، «اراده آزاد» و «جبر و اختيار» مي‌پردازد و از سويي نظريه‌هايي همچون دوگانه‌انگاري، كاركردگرايي، اين هماني ذهن و بدن و اين هماني شخصي. روابطي را بين اجزاي وجودي فلسفه‌ي ذهن برپا مي‌دارند و به مباحث مربوط به آن مي‌پردازند كه همواره تأمل‌برانگيز بوده و هست. محتواي ان كتاب نيز به خوبي دربرگيرنده‌ي چنين مباحثي است. نويسنده، نظريات فلسفه‌ي ذهن را با نظمي كم‌نظير در كنار تاريخ فلسفه‌ي ذهن و تاريخ فلاسفه‌ي ذهن قرار داده و با نقادي موشكافانه‌ي خويش، مخاطب را با زباني شيوا و رسا به فهم و تفكر وامي‌دارد تا انديشه‌ي خواننده را به مثابه عصاره‌ي ذهن او به تحرك وادارد؛ شايد «خودآگاهي» كه «بالاترين درجه‌ي آگاهي است» بتواند در وي به منصه ظهور و عمل برسد. مباحثات و تأملات فلسفي، شرح اصطلاحات مهم در قالب‌هاي معمول و مثال‌هاي مانوس، شيوه‌ي خاص نويسنده براي درگير كردن ذهن خواننده به فهم فلسفه‌ي ذهن و به خصوص نيل به خودآگاهي است تا خواننده‌ي فهيم، پس از مطالعه كتاب، خود و جهان اطراف خود را بهتر بفهمد و بفهماند. «آگاهي» چونان رخشي است كه توسن‌وار در قلمروي بيكران «فلسفه‌ي ذهن» از ازل تا ابد، با سرعتي شگرف مي‌تازد و مي‌تازاند، مراقب بايد بود تا از اين دگرديسي، خودآگاهانه باز نمانيم.