توضیحات
در بخشی از کتاب فشار روانی بر زن می‌خوانیم:
هم اقدام فورى نظام عصبى و هم نظام اندوکرین بدن را براى اقدامى جهت حفظ و حراست خود آماده مى‌سازند. اگر استرس کوتاه مدّت باشد، معمولاً اشکالى بروز نمى‌کند، زیرا بدن شما بعد از آن فرصتى براى استراحت پیدا مى‌کند. این زمانى اتفاق مى‌افتد که استرس بخشى از یک بازى، یک ورزش یا حتّى یک رابطه عاشقانه باشد. احساس هیجانى که در این مواقع مى‌گیرید استرس خوب است و از فعالیت‌هایى نشأت مى‌گیرد که تحریک کننده‌اند و به اراده انسان پایان مى‌گیرند.
امّا اگر استرس بلند مدّت باشد و شما بر آن کنترلى نداشته باشید بدنتان فرصتى براى استراحت پیدا نمى‌کند و اثرات این استرس بد، خودش را نشان مى‌دهد. قلب، در نهایت یک عضله است، یک ماشین دائمى نیست. دیرى نمى‌پاید که با ضربان جا افتاده و یا تندىِ ضربان قلب مواجه مى‌شوید و بعید نیست که روى قلبتان نیز درد بگیرد.
تحت تأثیر استرس، تنفس نیز تغییر مى‌کند. سرعت تنفس بیشتر مى‌شود، اغلب سرعتش دو برابر مى‌شود، کم عمق تر هم مى‌گردد. در شرایط استرس خوب، مى‌توان خود را با این استرس سازگار ساخت، امّا در شرایط استرس بلند این‌ها مسایلى را تولید مى‌کنند. بینى و دهان تحت تأثیر تنفس سریع و کم عمق خشک مى‌شود و بار دیگر درد در ناحیه قفسه سینه تحت تأثیر فعالیّت شدید عضلات دیافراگمى احساس مى‌گردد.
