من با خرس ها هستم

داستان‌های این مجموعه آغازی چشمگیرند در همین جهت (فهم گرمایش زمین، ناپایداری سیاره‌مان و…) و هیچ‌کس نباید، حتی برای لحظه‌ای فراموش کند که این داستان‌ها چیزی نو و متفاوت از اغلب آثار ادبی ارائه می‌دهند. این داستان‌ها به جای پرداختن به روابط میان آدم‌ها بیشتر به رابطۀ میان آدم‌ها و سایر چیزها پرداخته‌اند. در یک سیارۀ پایدار، طبیعت پس‌زمینه‌ای برای نمایشِ انسانی فراهم می‌کند؛ اما در سیاره‌ای ناپایدار، که ما در این داستان‌ها آفریده‌ایم، خودِ پس‌زمینه به نمایشی‌ترین بخش رخداد تبدیل شده است.

بنابراین، بسیاری از این داستان‌ها دنیایی را به تصویر می‌کشند که جایی است دشوار برای زندگی و در آن خبری نیست از دنیای آشنایی که حتی بی‌آنکه درباره‌اش بیندیشیم به آن عشق می‌ورزیم. این داستان‌ها همان تلنگرهایی هستند که به   آن‌ها نیاز داریم. خواندن کتاب پیشِ رو کاری جدی است.